Programmeur en cellist Eelco Beinema over het laatste concert van Domestica Rotterdam:
"Het is een raar gevoel om nu aan het eind van onze reis te komen. Jarenlang hebben we programma’s bedacht rond uiteenlopende thema’s maar zo’n laatste optreden vormt weer een heel aparte uitdaging. Wat willen we allemaal nog laten horen, waar moet het over gaan?
Het begrip vriendschap komt dan als eerste bij mij naar boven. Domestica heeft altijd samengewerkt als een groep vrienden. Je praat natuurlijk veel met elkaar maar communiceren in de muziek speelt zich nog op een ander niveau af en dat heeft onze vriendschappen kunnen verdiepen. Niet alleen onder elkaar maar ook met de componisten, dode en levende, zijn vriendschappen ontstaan en gegroeid. Dat was niet altijd makkelijk. Soms was het wennen aan hun idioom, zoals bij Gesualdo, maar dat was het alleszins waard. Hij is voor altijd in mijn hart gesloten. Ook met de kerk, waar we alle hoeken en gaten wel van bespeeld hebben, hebben we een band opgebouwd. Het voelde als een voorrecht om de prachtige ruimte van de Laurenskerk jarenlang een beetje als ons thuis te mogen beschouwen.
En dat moet dan allemaal in dit laatste programma tot uitdrukking komen. Niet alleen met muziek maar gelukkig ook weer met tekst. Talloze keren zijn we de uitdaging aangegaan om tekst bij de muziek te vinden, en vice versa, en ik denk dat dat in de beste gevallen aan de muziek een bijzondere kleur en diepgang heeft kunnen geven en voor een spanningsboog in het programma heeft gezorgd. Ik denk dat we met Kaat degene hebben gevonden die ons het best kent, waar we een bijzondere band mee hebben opgebouwd en die zeker de juiste woorden kan vinden voor deze gelegenheid.
Er zal vast een traan bij gelaten worden, daar hebben we ook de titel op uitgekozen, maar niet te lang. We willen vooral terugdenken aan de mooie momenten die we samen beleefd hebben, niet alleen met Wim en de andere musici, maar ook met Fien, die de laatste jaren aan het roer stond. Dan herinneren we ons graag nog aan al die bijzondere operaproducties die we hebben mogen spelen met een parodistische ouverture, zetten we met onze eigen Laurens de grote Bach weer even centraal en zeggen wij met onze vrienden van de Laurenscantorij in een prachtig Magnificat van Vivaldi vaarwel aan ons trouwe en gewaardeerde publiek. Het ga jullie goed!"
